Woensdag 23/05 De laatste woensdag. Vandaag verzonden we de nieuwsbrief met de orange class. Het werd een mooi resultaat! Na school zorgde we ervoor dat we voor elke leerkracht en elke leerling van yellow class een kleine verrassing hadden. Dinsdag 22/05 De laatste dinsdag. Samen met Jojo zijn we voor elke klas een deftige voetbal gaan kopen. In de namiddag namen we nog een laatste leestest af bij de kinderen van onze klas om hun leesniveau tot nu toe te bepalen. We zien een hele hoop vordering en dat geeft een super gevoel! Na school gingen we met Buya en Aminata naar het schooltje van Buya. Zij heeft een kleuterschool opgericht voor haar gemeenschap omdat die daarvoor nog afwezig was. Zij betaalt zelf de huur van twee lokaaltjes en het loon van drie leerkrachten. Hoedje af voor Buya! Maandag 21/05 De laatste maandag. Vandaag trokken we een leuke klasfoto met de kinderen van yellow class. We beslisten ook wat we met het geld van de muffins zouden kopen: - Nieuwe stoelen voor het vergaderlokaal. - We sponsoren de Phonicstraining. - De keuken en zijnopberghok zijn aan vernieuwing toe. Hier zullen ze een nieuw dak opzetten, een deftige en hygiënische werkplek voor de kokkin en nieuwe opberghokje om het eten en het keukenmateriaal in op te bergen. - De eettafels waar de kinderen aan eten, moeten ook in een nieuw jasje worden gestoken. - Voor elke klas een voetbal. - Een adapter voor computerclass. - De rest van het geld geven we aan de first aid room, voor antibiotic cream e.d. Een waslijst vol vernieuwingen en noodzakelijkheden. Djerredjef (=dankuwel) aan iedereen die zijn maagjes vulde met onze muffins! The swallow is je dankbaar! Zondag 20/05 De laatste zondag, en we hielden het rustig. 's Avonds passeerde teacher Mohammed met zijn brommer en we mochten met hem een ritje meerijden. We reden helemaal tot aan het strand en terug. Zaterdag 19/05 Deze nacht heeft het verschikkelijk geonweerd. 's Morgens wandelde ik in plassen door de Kadjendo. Hopelijk wordt het weer voor onze laatste week veel beter dan dit. Vrijdag 18/05 Ik begon de dag met een tekenles in the orange class. Ik leerde hen de basistechnieken om een mannetje te tekenen. Super! Na orange class terug naar grade 2, om de lessen van Mohammed terug over te nemen. Vandaag ook onze laatste Mikado, omdat volgende week vrijdag African Liberation Day is, en dus over heel Africa geen school. Na school vertrokken we met de kinderen van computerclass naar zee. Eerst staken wde ze in mijn kleren, omdat het kon zijn dat ze niet voorbij het checkpoint geraken in uniform. De meisjes zagen er mooi uit in mijn kleedjes, de jongens grappig in meisjesbroeken. Iedereen vond het fantastisch in zee te mogen zwemmen. Het valt niet veel voor dat ze hier naartoe gaan, en als ze komen mogen ze vaak niet in zee van de leerkrachten. De kinderen, en ik ook, beleefden er onvergetelijke momenten. Donderdag 17/05 Onze Lieve Vrouw Hemelvaart, en dus hier in Gambia ook geen school. In de late namiddag vertrokken we met Aisa, de dochter van Maryama (de kokkin van de school), naar een trouwfeest. Het feest was al volop aan de gang als we aankwamen, maar de bruid en bruidegom waren nergens te bespeuren. Hij was thuis aan het feestvieren en zij was haar make-up en haar aan het fixen voor het feest. Maar hun afwezigheid weerhield de gasten niet om al te beginnen feesten. (Later leerde ik dat het zo de gewoonte is.) De bruid en bruidegom waren afkomstig van de stam Jola, en dus zagen we de typische Joladansen en -kledij. Heel machtig en leuk om te zien. Alle vrouwen stonden in een kring te dansen en met twee houten stokken tegen elkaar te klappen. Een voor een, of met een stuk of drie gingen de vrouwen al dansend naar het midden en gaven ze het beste van zichzelf. Maryama bracht ons natuurlijk ook mee naar het midden met een grappig resultaat als gevolg. Na enkele uren kwam de moeder, mooi opgetut, voorop in een stoet van mensen richting dansende vrouwenkring. Een groot gejuich en gelach als ook de moeder in het midden van de kring hevig begon te dansen. Nadien nam Maryama ons mee naar de bruid die zich enkele straten verder in een 'beauty'salon nog steeds aan het opmaken was. Wat een verschijning! In mijn ogen echt niet mooi: Je kan het vergelijken met een barbiepop, haar kapsel in de vorm van een vogelnest gegoten, ondergedompeld in een bad vol glitter en make-up. Niet te vergeten torenhoge hakken en een kleed waar niemand confortable in kan zitten. Lady Gagambia was in the house. Terug op het feest wachtte iedereen haar op tot ze eindelijk in een stoet van toeterende auto's kwam aangereden en na lang wachten pas uitstapte. De emotie werd haar te veel. Samen met vrienden en familie achter haar aan groette ze één voor één alle gasten die zich ondertussen in een megagrote cirkel hadden geplaatst. Eten gebeurt hier niet gezamenlijk. Wij aten het feestmaal in een klein kamertje in de compound waar het feest doorging, samen met de vriendinnen van Maryama. Na het eten gingen we even langs bij de bruidegom die een paar compounds verder aan het feesten was. Traditie vertelt dat de bruid en bruidegom elkaar pas zien als ze het bed in duiken. De volgende morgen is het dan weer feest! Woensdag 16/05 Wegens afwezigheid van teacher Mohammed, mochten we weeral zijn klas overnemen. Hij zei dat de lessen al voorbereid waren, maar aangekomen in de klas mochten we alles nog zelf improviseren. Het werd ons weer moeilijk de klas kalm te houden, en dus schoven we een halve les Phonics aan de kant en lasten we een turnles in. Nadien weer een verhaaltje met een opdracht eraan vast. Als avondmaal maakten we samen met Aminata Chicken Yassa klaar. Mjammie!

Dinsdag 15/05 De computerlessen lopen bijna op zijn einde, en ons doel is de nieuwsbroef af te hebben voor we vertrekken. Daarom werkten we deze les weer extra hard aan de verschillende topics voor de newsletter. Maandag 14/05 Terug in the Yellow class lesgegeven en tussendoor nog wat activiteiten gemaakt voor onze activitytable. Die begint nu al behoorlijk vol te geraken. 's Middags aten we heerlijk chakri en kwamen we tot de conclusie dat iedereen dacht dat we vegetariër waren omdat we op school (bijna) nooit van de vis of het vlees eten. In de studyclass merken we een echte vooruitgang bij de zwakkeren. Tamsir, Sadibou, Ebrima en Fatou konden voor de vakantie alle letters nog niet vanbuiten, terwijl je ze nu twee- en zelfs drieletterwoorden hoort lezen. Fantastisch! Voor hen een kus van de juf en een bank vooruit! Maar ook de sterkere leerlingen doen het goed, sommige kunnen al een volledig boekje uitlezen. Jeej! Zondag 13/05 Vandaag was het plan naar Bakau te gaan, maar eenmaal we er naar toe reden werden we verhinderd door een betoging van een groep christenen. Demitour dan maar naar het zwembad. Gelukkige verjaardag Wout :)! En mama fijne moederkesdag! Zaterdag 12/05 Luieren staat vandaag niet op onze planning, wel de laatste sessie van de Phonicstraining. Na deze workshop zit de training erop en vanaf nu komen de begeleiders eens onverwacht de school binnengewandeld om in elke klas de phonicslessen te observeren. De kinderen worden na een bepaalde periode ook getest, om te zien of de school wel effectief de methode blijft toepassen. Als hiervan het resultaat goed is, krijgt elke leerkracht een diploma als bewijs een goede Phonicstrainer te zijn. Deze organisatie verdient van mij een staande ovatie! Ze helpen de scholen met een vergambiaanste leesmethode voor de Engelse taal, en daar steekt jaren werk in. Jammer genoeg is deze training heel duur en kunnen vele scholen dit niet betalen. Evelien en ik besloten deze training te sponsoren voor onze school. Een nieuw Afrikaans gerecht van vandaag: Chura Girteh. Rijst, pindanoten, zure melk en een beetje suiker, nog een beetje suiker, een beetje vanillesuiker, en nog eens suiker. Vrijdag 11/05 De kinderen kregen weer testen voorgeschoteld. Maar die vinden wij niet echt nuttig. Wat is het nut om te weten de hoeveelste letter E is van het alfabet en welke letter voor of na D komt? De challenge tijdens Mikado was vandaag touwtrekken. De leerkrachten tegen de kinderen. Natuurlijk wonnen de kinderen met gemak. Na school maakten we Gambiaanse pannekoeken met SOS Aminata. In Senegambia beleefden we weer wat nieuws. Een bekende Senegalese worstelaar zat zijn buik(je) te vullen in het hotel waar wij langs kwamen. Massa's fans wouden er natuurlijk bij zijn als hij terug vertrok, en dus moesten wij ons door die massa heen zien te wringen om binnen te geraken, want toubabs laten ze zonder tegenspreken binnen. Donderdag 10/05 Met de kinderen van computerclass werkten we vandaag voor het eerst aan de newsletter. Het wordt een mooi resultaat. In tussentijd werkten we ook nog aan enkele educatieve spelletjes voor de activitytable. De meeting was vandaag heel interessant. We discussieerden over het feit om kinderen al dan niet van school te sturen. Kinderen die niet verbeteren, niet luisteren in de les of zonder reden niet naar school komen, komen hiervoor in aanmerking. Het is erg voor de kinderen, maar de school heeft een punt. Men biedt gratis onderwijs, en als (de ouders van) het kind niet inzien hoe belangrijk onderwijs is, dan geeft de school beter de kans aan andere kinderen. Hier gaan natuurlijk verwittigingen aan vooraf, en de ouders worden ook gewaarschuwd. Maar als na drie opmerkingen nog steeds geen verandering in het gedrag van de kinderen is gekomen, zullen strengere maatregelen worden getroffen. Ook onze klas kwam ter sprake. De kinderen hebben weinig of geen respect voor een andere leerkracht dan hun leerkracht. Woensdag 09/05 De imam (islamleerkracht) was vandaag afwezig dus zorgden Evelien en ik voor een oplossing. Het thema van English is deze week 'In my town' en dus schilderden we met de klas een hele straat met de typische gebouwen die in een stad te vinden zijn: “The Yellow street”. 's Avonds leerde Aminata ons een echt Afrikaans gerecht maken: 'Chicken Domoda'. Hou jullie daar thuis maar al klaar voor een Afrikaanse schotel als ik terug ben.

Dinsdag 08/05 Het lesgeven begon weer met computerclass aan de orange class. Vandaag leerden we hen hoe een tabel te maken en zijn layout te veranderen. Het blijft nog steeds leuk om te zien, hoe fantastisch de kinderen het vinden om met een computer te mogen werken. Tijdens het lesgeven aan de yellow class kwam Suwaibatou plots de klas binnen met een emmer water en een zakje vol pilletjes. De kinderen moesten een voor een bij haar langs gaan om een pilletje te nemen tegen de wormen. Het is een jaarlijkse gezondheidsbehandeling die ze voorzien voor alle kinderen. Maandag 07/05 Terug voor de klas. Het is nog steeds moeilijk de kinderen stil te krijgen, maar ik zie dat het werken in groepen sommige leerlingen echt vooruit helpt. Ook tijdens studyclass, waar we de leerlingen elk apart nemen om te oefenen op het lezen, merk ik vooruitgang bij vele kinderen. Zelfs na zo'n superlange paasvakantie. Zondag 06/05 Kort en bondig: gekuisd, gewassen, gekocht, gegeten, geshopd, gezond, gezwommen en geskyped. Zaterdag 05/05 We hadden de hele dag op voorhand gepland, tot we buiten kwamen en merkten dat er geen enkele taxi reed. Het is cleaning day vandaag en dan blijven de mensen in de voormiddag thuis om hun huis, en het gebied daarrond op te ruimen (en met opruimen bedoelen ze hier het afval in brand steken). Taxi's mogen die periode ook niet rijden, tenzij ze het riskeren een boete aan hun been te hebben. Om één uur hoor je weer getoeter langs alle kanten, en dus springen we de taxi in naar de markt van Banjul en van daar naar Bakau. Op onze terugtocht naar huis beleefden we een echte Gambia experience. Plots kwam er superveel rook uit de auto (binnenin). We voelden ons niet veilig en de ene (ik ga geen namen noemen) sprong dan maar uit de !rijdende!! taxi. De andere bleef even wachten tot hij bijna stil stond. Gelukkig kwamen we er gewoon met de schrik vanaf ( Evelien met nog enkele schaafwondjes :)). Nu kunnen we er nog steeds om lachen! Vrijdag 04/05 Voor de Phonicsles besloten we te werken rond het handschrift en het feit dat die lijntjes in hun exercisebook er staan om gebruikt te worden. Voor sommige werd het een uitdaging om mooi op het lijntje te schrijven, anderen konden het meteen. En dan Mikado, het award-moment waarbij een leerling van elke klas om een bepaalde reden in de belangstelling wordt gezet. Die moet dan een dansje doen, op het ritme van de djembés die enkele jongens bespelen, in het midden van het theater en dan krijgt hij een kleine beloning. Elke week mag ook één klas iets voorstellen wat hij deze week heeft geleerd/gedaan en deze week was dat grade 2 met onze slang. Ik vertelde hen een verhaaltje over hoe een slang van huid kan veranderen en de opdracht was voor elk kind om een deeltje van de huid van de slang te tekenen. Zo hadden we samen een superlange slang, de slang van grade 2, die we nu konden voorstellen. Bij Mikado hoort ook steeds een uitdaging en vandaag was dat 'dikke berta' tegen de leerkrachten. Fantastisch hoe de kinderen daar in opgaan. Donderdag 03/05 Vandaag terug in onze klas, woehoew! Ik merkte ook aan de reactie van de kinderen dat ze blij waren dat we terug voor de klas stonden. Ook computerles was weer leuk vandaag. Ze beginnen het programma 'open office' al een beetje onder de knie te krijgen. Niet veel later ontdekten ze de spelletjes op de computer. We konden het dan ook niet weerstaan ze te laten werken tot de laatste minuut, en hielden de laatste vijf minuutjes om die spelletjes te spelen. Na een verschrikkelijk lange meeting, met eindeloze discussies waar tien keer hetzelfde wordt gezegd, waren we blij om even uit te kunnen rusten. Woensdag 02/05 Vandaag zouden we terug in the yellow class staan, maar omdat teacher Muhammed afwezig was kamen we onverwacht en onvoorbereid in grade 2 terecht. Maar al gauw merkten we dat ook al bereid je voor of niet, niemand merkt hier een verschil. Maar dat weerhoudt ons niet om er het beste van te maken. Ik introduceerde vandaag ook de wiskunde'spelletjes' die ik kreeg van directrice Ingrid. De kinderen vonden het fantastisch hoe snel ze met dit educatieve materiaal hun optelsommen konden maken. Daarvoor telden ze 35 plus 46 op door 35 counters te tellen, 46 andere counters te nemen, die bij elkaar gooien en opnieuw één voor één beginnen tellen. Er ging een nieuwe wereld voor hun open! Dankuwel Ingrid! Ook het vertellen van een verhaaltje is altijd een topmoment in de klas. De kinderen hangen aan je lippen vanaf de moment dat je je voorleesboek uithaalt. Na school maakten we the manual voor computerclass af. Weer iets om fier op te zijn! Dinsdag 01/05 'Workers day' en reden genoeg om geen les te geven. Je kan het vergelijken met 'dag van de arbeid' bij ons. De HUB zorgt er nog steeds voor dat we onze vrije momenten kunnen vullen/ In de namiddag beslissen we dan om naar Bakau Stadion te gaan, om er de “Olympische Spelen” der arbeiders te aanschouwen. Samen met Kumba en Ansu, die zich voor dit evenemt in hun zondagstenutje staken, genoetn we van het touwtrekken, kussenvechten en hardlopen tussen 2 teams. Elk team (= werknemers van een bepaald bedrijf) uitgedost in een keurige sportoutfit. En tot onze verbazing marcheerde ook de werknemers van het Kombo Beach Hotel voorbij. En het touwtrekken, met coach Happy Haddy, wonnen ze met gemak. Ze eindigden op de tweede plaats! Maandag 30/04 Omdat teacher Muhammed's familie aan de andere kant van het land woont, en hij dit weekend er niet heen kon gaan door de phonicstraining, mocht hij van Annetta maandag en dinsdag vrijaf nemen. Wij mochten dan zijn klas overnemen. Het was echt een vermoeiende dag! Kinderen zijn hier alleen rustig als ze van het bord kunnen overschrijven. Educatieve spelletjes zien zij niet als leren, eindeloos kopieren wel. Bijgevolg werd onze wiskundeles soms een echt kiekenkot. Tijdens de les begon er een jongen heel hard te wenen, hij had een verschrikkelijke pijn in zijn oksel. Ik nam een kijkje en het leek mij gewoon een dik puistje te zijn, maar na een bezoekje bij Annetta wist ik dat het een wrm was verscholen onder de huid van die jongen. Wanneer we het er probeerde uit te duwen kwam zijn kopje tevoorschijn, maar verdween er later terug in. Hij was nog niet rijp genoeg om er uit te komen en we doodden hem met een straf ontsmettingsmiddel. Een leerrijke ervaring voor mezelf, maar met zoveel medelijden voor die jongen.