Woensdag 23/05 De laatste woensdag. Vandaag verzonden we de nieuwsbrief met de orange class. Het werd een mooi resultaat! Na school zorgde we ervoor dat we voor elke leerkracht en elke leerling van yellow class een kleine verrassing hadden. Dinsdag 22/05 De laatste dinsdag. Samen met Jojo zijn we voor elke klas een deftige voetbal gaan kopen. In de namiddag namen we nog een laatste leestest af bij de kinderen van onze klas om hun leesniveau tot nu toe te bepalen. We zien een hele hoop vordering en dat geeft een super gevoel! Na school gingen we met Buya en Aminata naar het schooltje van Buya. Zij heeft een kleuterschool opgericht voor haar gemeenschap omdat die daarvoor nog afwezig was. Zij betaalt zelf de huur van twee lokaaltjes en het loon van drie leerkrachten. Hoedje af voor Buya! Maandag 21/05 De laatste maandag. Vandaag trokken we een leuke klasfoto met de kinderen van yellow class. We beslisten ook wat we met het geld van de muffins zouden kopen: - Nieuwe stoelen voor het vergaderlokaal. - We sponsoren de Phonicstraining. - De keuken en zijnopberghok zijn aan vernieuwing toe. Hier zullen ze een nieuw dak opzetten, een deftige en hygiënische werkplek voor de kokkin en nieuwe opberghokje om het eten en het keukenmateriaal in op te bergen. - De eettafels waar de kinderen aan eten, moeten ook in een nieuw jasje worden gestoken. - Voor elke klas een voetbal. - Een adapter voor computerclass. - De rest van het geld geven we aan de first aid room, voor antibiotic cream e.d. Een waslijst vol vernieuwingen en noodzakelijkheden. Djerredjef (=dankuwel) aan iedereen die zijn maagjes vulde met onze muffins! The swallow is je dankbaar! Zondag 20/05 De laatste zondag, en we hielden het rustig. 's Avonds passeerde teacher Mohammed met zijn brommer en we mochten met hem een ritje meerijden. We reden helemaal tot aan het strand en terug. Zaterdag 19/05 Deze nacht heeft het verschikkelijk geonweerd. 's Morgens wandelde ik in plassen door de Kadjendo. Hopelijk wordt het weer voor onze laatste week veel beter dan dit. Vrijdag 18/05 Ik begon de dag met een tekenles in the orange class. Ik leerde hen de basistechnieken om een mannetje te tekenen. Super! Na orange class terug naar grade 2, om de lessen van Mohammed terug over te nemen. Vandaag ook onze laatste Mikado, omdat volgende week vrijdag African Liberation Day is, en dus over heel Africa geen school. Na school vertrokken we met de kinderen van computerclass naar zee. Eerst staken wde ze in mijn kleren, omdat het kon zijn dat ze niet voorbij het checkpoint geraken in uniform. De meisjes zagen er mooi uit in mijn kleedjes, de jongens grappig in meisjesbroeken. Iedereen vond het fantastisch in zee te mogen zwemmen. Het valt niet veel voor dat ze hier naartoe gaan, en als ze komen mogen ze vaak niet in zee van de leerkrachten. De kinderen, en ik ook, beleefden er onvergetelijke momenten. Donderdag 17/05 Onze Lieve Vrouw Hemelvaart, en dus hier in Gambia ook geen school. In de late namiddag vertrokken we met Aisa, de dochter van Maryama (de kokkin van de school), naar een trouwfeest. Het feest was al volop aan de gang als we aankwamen, maar de bruid en bruidegom waren nergens te bespeuren. Hij was thuis aan het feestvieren en zij was haar make-up en haar aan het fixen voor het feest. Maar hun afwezigheid weerhield de gasten niet om al te beginnen feesten. (Later leerde ik dat het zo de gewoonte is.) De bruid en bruidegom waren afkomstig van de stam Jola, en dus zagen we de typische Joladansen en -kledij. Heel machtig en leuk om te zien. Alle vrouwen stonden in een kring te dansen en met twee houten stokken tegen elkaar te klappen. Een voor een, of met een stuk of drie gingen de vrouwen al dansend naar het midden en gaven ze het beste van zichzelf. Maryama bracht ons natuurlijk ook mee naar het midden met een grappig resultaat als gevolg. Na enkele uren kwam de moeder, mooi opgetut, voorop in een stoet van mensen richting dansende vrouwenkring. Een groot gejuich en gelach als ook de moeder in het midden van de kring hevig begon te dansen. Nadien nam Maryama ons mee naar de bruid die zich enkele straten verder in een 'beauty'salon nog steeds aan het opmaken was. Wat een verschijning! In mijn ogen echt niet mooi: Je kan het vergelijken met een barbiepop, haar kapsel in de vorm van een vogelnest gegoten, ondergedompeld in een bad vol glitter en make-up. Niet te vergeten torenhoge hakken en een kleed waar niemand confortable in kan zitten. Lady Gagambia was in the house. Terug op het feest wachtte iedereen haar op tot ze eindelijk in een stoet van toeterende auto's kwam aangereden en na lang wachten pas uitstapte. De emotie werd haar te veel. Samen met vrienden en familie achter haar aan groette ze één voor één alle gasten die zich ondertussen in een megagrote cirkel hadden geplaatst. Eten gebeurt hier niet gezamenlijk. Wij aten het feestmaal in een klein kamertje in de compound waar het feest doorging, samen met de vriendinnen van Maryama. Na het eten gingen we even langs bij de bruidegom die een paar compounds verder aan het feesten was. Traditie vertelt dat de bruid en bruidegom elkaar pas zien als ze het bed in duiken. De volgende morgen is het dan weer feest! Woensdag 16/05 Wegens afwezigheid van teacher Mohammed, mochten we weeral zijn klas overnemen. Hij zei dat de lessen al voorbereid waren, maar aangekomen in de klas mochten we alles nog zelf improviseren. Het werd ons weer moeilijk de klas kalm te houden, en dus schoven we een halve les Phonics aan de kant en lasten we een turnles in. Nadien weer een verhaaltje met een opdracht eraan vast. Als avondmaal maakten we samen met Aminata Chicken Yassa klaar. Mjammie!

Dinsdag 15/05 De computerlessen lopen bijna op zijn einde, en ons doel is de nieuwsbroef af te hebben voor we vertrekken. Daarom werkten we deze les weer extra hard aan de verschillende topics voor de newsletter. Maandag 14/05 Terug in the Yellow class lesgegeven en tussendoor nog wat activiteiten gemaakt voor onze activitytable. Die begint nu al behoorlijk vol te geraken. 's Middags aten we heerlijk chakri en kwamen we tot de conclusie dat iedereen dacht dat we vegetariër waren omdat we op school (bijna) nooit van de vis of het vlees eten. In de studyclass merken we een echte vooruitgang bij de zwakkeren. Tamsir, Sadibou, Ebrima en Fatou konden voor de vakantie alle letters nog niet vanbuiten, terwijl je ze nu twee- en zelfs drieletterwoorden hoort lezen. Fantastisch! Voor hen een kus van de juf en een bank vooruit! Maar ook de sterkere leerlingen doen het goed, sommige kunnen al een volledig boekje uitlezen. Jeej! Zondag 13/05 Vandaag was het plan naar Bakau te gaan, maar eenmaal we er naar toe reden werden we verhinderd door een betoging van een groep christenen. Demitour dan maar naar het zwembad. Gelukkige verjaardag Wout :)! En mama fijne moederkesdag! Zaterdag 12/05 Luieren staat vandaag niet op onze planning, wel de laatste sessie van de Phonicstraining. Na deze workshop zit de training erop en vanaf nu komen de begeleiders eens onverwacht de school binnengewandeld om in elke klas de phonicslessen te observeren. De kinderen worden na een bepaalde periode ook getest, om te zien of de school wel effectief de methode blijft toepassen. Als hiervan het resultaat goed is, krijgt elke leerkracht een diploma als bewijs een goede Phonicstrainer te zijn. Deze organisatie verdient van mij een staande ovatie! Ze helpen de scholen met een vergambiaanste leesmethode voor de Engelse taal, en daar steekt jaren werk in. Jammer genoeg is deze training heel duur en kunnen vele scholen dit niet betalen. Evelien en ik besloten deze training te sponsoren voor onze school. Een nieuw Afrikaans gerecht van vandaag: Chura Girteh. Rijst, pindanoten, zure melk en een beetje suiker, nog een beetje suiker, een beetje vanillesuiker, en nog eens suiker. Vrijdag 11/05 De kinderen kregen weer testen voorgeschoteld. Maar die vinden wij niet echt nuttig. Wat is het nut om te weten de hoeveelste letter E is van het alfabet en welke letter voor of na D komt? De challenge tijdens Mikado was vandaag touwtrekken. De leerkrachten tegen de kinderen. Natuurlijk wonnen de kinderen met gemak. Na school maakten we Gambiaanse pannekoeken met SOS Aminata. In Senegambia beleefden we weer wat nieuws. Een bekende Senegalese worstelaar zat zijn buik(je) te vullen in het hotel waar wij langs kwamen. Massa's fans wouden er natuurlijk bij zijn als hij terug vertrok, en dus moesten wij ons door die massa heen zien te wringen om binnen te geraken, want toubabs laten ze zonder tegenspreken binnen. Donderdag 10/05 Met de kinderen van computerclass werkten we vandaag voor het eerst aan de newsletter. Het wordt een mooi resultaat. In tussentijd werkten we ook nog aan enkele educatieve spelletjes voor de activitytable. De meeting was vandaag heel interessant. We discussieerden over het feit om kinderen al dan niet van school te sturen. Kinderen die niet verbeteren, niet luisteren in de les of zonder reden niet naar school komen, komen hiervoor in aanmerking. Het is erg voor de kinderen, maar de school heeft een punt. Men biedt gratis onderwijs, en als (de ouders van) het kind niet inzien hoe belangrijk onderwijs is, dan geeft de school beter de kans aan andere kinderen. Hier gaan natuurlijk verwittigingen aan vooraf, en de ouders worden ook gewaarschuwd. Maar als na drie opmerkingen nog steeds geen verandering in het gedrag van de kinderen is gekomen, zullen strengere maatregelen worden getroffen. Ook onze klas kwam ter sprake. De kinderen hebben weinig of geen respect voor een andere leerkracht dan hun leerkracht. Woensdag 09/05 De imam (islamleerkracht) was vandaag afwezig dus zorgden Evelien en ik voor een oplossing. Het thema van English is deze week 'In my town' en dus schilderden we met de klas een hele straat met de typische gebouwen die in een stad te vinden zijn: “The Yellow street”. 's Avonds leerde Aminata ons een echt Afrikaans gerecht maken: 'Chicken Domoda'. Hou jullie daar thuis maar al klaar voor een Afrikaanse schotel als ik terug ben.

Dinsdag 08/05 Het lesgeven begon weer met computerclass aan de orange class. Vandaag leerden we hen hoe een tabel te maken en zijn layout te veranderen. Het blijft nog steeds leuk om te zien, hoe fantastisch de kinderen het vinden om met een computer te mogen werken. Tijdens het lesgeven aan de yellow class kwam Suwaibatou plots de klas binnen met een emmer water en een zakje vol pilletjes. De kinderen moesten een voor een bij haar langs gaan om een pilletje te nemen tegen de wormen. Het is een jaarlijkse gezondheidsbehandeling die ze voorzien voor alle kinderen. Maandag 07/05 Terug voor de klas. Het is nog steeds moeilijk de kinderen stil te krijgen, maar ik zie dat het werken in groepen sommige leerlingen echt vooruit helpt. Ook tijdens studyclass, waar we de leerlingen elk apart nemen om te oefenen op het lezen, merk ik vooruitgang bij vele kinderen. Zelfs na zo'n superlange paasvakantie. Zondag 06/05 Kort en bondig: gekuisd, gewassen, gekocht, gegeten, geshopd, gezond, gezwommen en geskyped. Zaterdag 05/05 We hadden de hele dag op voorhand gepland, tot we buiten kwamen en merkten dat er geen enkele taxi reed. Het is cleaning day vandaag en dan blijven de mensen in de voormiddag thuis om hun huis, en het gebied daarrond op te ruimen (en met opruimen bedoelen ze hier het afval in brand steken). Taxi's mogen die periode ook niet rijden, tenzij ze het riskeren een boete aan hun been te hebben. Om één uur hoor je weer getoeter langs alle kanten, en dus springen we de taxi in naar de markt van Banjul en van daar naar Bakau. Op onze terugtocht naar huis beleefden we een echte Gambia experience. Plots kwam er superveel rook uit de auto (binnenin). We voelden ons niet veilig en de ene (ik ga geen namen noemen) sprong dan maar uit de !rijdende!! taxi. De andere bleef even wachten tot hij bijna stil stond. Gelukkig kwamen we er gewoon met de schrik vanaf ( Evelien met nog enkele schaafwondjes :)). Nu kunnen we er nog steeds om lachen! Vrijdag 04/05 Voor de Phonicsles besloten we te werken rond het handschrift en het feit dat die lijntjes in hun exercisebook er staan om gebruikt te worden. Voor sommige werd het een uitdaging om mooi op het lijntje te schrijven, anderen konden het meteen. En dan Mikado, het award-moment waarbij een leerling van elke klas om een bepaalde reden in de belangstelling wordt gezet. Die moet dan een dansje doen, op het ritme van de djembés die enkele jongens bespelen, in het midden van het theater en dan krijgt hij een kleine beloning. Elke week mag ook één klas iets voorstellen wat hij deze week heeft geleerd/gedaan en deze week was dat grade 2 met onze slang. Ik vertelde hen een verhaaltje over hoe een slang van huid kan veranderen en de opdracht was voor elk kind om een deeltje van de huid van de slang te tekenen. Zo hadden we samen een superlange slang, de slang van grade 2, die we nu konden voorstellen. Bij Mikado hoort ook steeds een uitdaging en vandaag was dat 'dikke berta' tegen de leerkrachten. Fantastisch hoe de kinderen daar in opgaan. Donderdag 03/05 Vandaag terug in onze klas, woehoew! Ik merkte ook aan de reactie van de kinderen dat ze blij waren dat we terug voor de klas stonden. Ook computerles was weer leuk vandaag. Ze beginnen het programma 'open office' al een beetje onder de knie te krijgen. Niet veel later ontdekten ze de spelletjes op de computer. We konden het dan ook niet weerstaan ze te laten werken tot de laatste minuut, en hielden de laatste vijf minuutjes om die spelletjes te spelen. Na een verschrikkelijk lange meeting, met eindeloze discussies waar tien keer hetzelfde wordt gezegd, waren we blij om even uit te kunnen rusten. Woensdag 02/05 Vandaag zouden we terug in the yellow class staan, maar omdat teacher Muhammed afwezig was kamen we onverwacht en onvoorbereid in grade 2 terecht. Maar al gauw merkten we dat ook al bereid je voor of niet, niemand merkt hier een verschil. Maar dat weerhoudt ons niet om er het beste van te maken. Ik introduceerde vandaag ook de wiskunde'spelletjes' die ik kreeg van directrice Ingrid. De kinderen vonden het fantastisch hoe snel ze met dit educatieve materiaal hun optelsommen konden maken. Daarvoor telden ze 35 plus 46 op door 35 counters te tellen, 46 andere counters te nemen, die bij elkaar gooien en opnieuw één voor één beginnen tellen. Er ging een nieuwe wereld voor hun open! Dankuwel Ingrid! Ook het vertellen van een verhaaltje is altijd een topmoment in de klas. De kinderen hangen aan je lippen vanaf de moment dat je je voorleesboek uithaalt. Na school maakten we the manual voor computerclass af. Weer iets om fier op te zijn! Dinsdag 01/05 'Workers day' en reden genoeg om geen les te geven. Je kan het vergelijken met 'dag van de arbeid' bij ons. De HUB zorgt er nog steeds voor dat we onze vrije momenten kunnen vullen/ In de namiddag beslissen we dan om naar Bakau Stadion te gaan, om er de “Olympische Spelen” der arbeiders te aanschouwen. Samen met Kumba en Ansu, die zich voor dit evenemt in hun zondagstenutje staken, genoetn we van het touwtrekken, kussenvechten en hardlopen tussen 2 teams. Elk team (= werknemers van een bepaald bedrijf) uitgedost in een keurige sportoutfit. En tot onze verbazing marcheerde ook de werknemers van het Kombo Beach Hotel voorbij. En het touwtrekken, met coach Happy Haddy, wonnen ze met gemak. Ze eindigden op de tweede plaats! Maandag 30/04 Omdat teacher Muhammed's familie aan de andere kant van het land woont, en hij dit weekend er niet heen kon gaan door de phonicstraining, mocht hij van Annetta maandag en dinsdag vrijaf nemen. Wij mochten dan zijn klas overnemen. Het was echt een vermoeiende dag! Kinderen zijn hier alleen rustig als ze van het bord kunnen overschrijven. Educatieve spelletjes zien zij niet als leren, eindeloos kopieren wel. Bijgevolg werd onze wiskundeles soms een echt kiekenkot. Tijdens de les begon er een jongen heel hard te wenen, hij had een verschrikkelijke pijn in zijn oksel. Ik nam een kijkje en het leek mij gewoon een dik puistje te zijn, maar na een bezoekje bij Annetta wist ik dat het een wrm was verscholen onder de huid van die jongen. Wanneer we het er probeerde uit te duwen kwam zijn kopje tevoorschijn, maar verdween er later terug in. Hij was nog niet rijp genoeg om er uit te komen en we doodden hem met een straf ontsmettingsmiddel. Een leerrijke ervaring voor mezelf, maar met zoveel medelijden voor die jongen.

Zondag 29/04 Hoe je in België 's morgens door het raam kijkt en verrast kan worden door een laagje sneeuw, kan je dat hier in Gambia ook, alleen is de sneeuw hier dikke, vuile stof. Heel de Kadjendo lag onder een dikke laag stof, overgevlogen van een of andere woestijn. Ook onze was dat nog op hing, was was dat terug voor de was was. Wat onze rustdag ging worden, begon dus met het vegen van de kadjendo. En we hadden net onze kamer gekuisd. Zaterdag 28/04 Sessie nummer vier van de Phonicstraining en ik ben aan het aftellen naar nummer vijf. 's Avonds een minder prettig bezoekje aan het ziekenhuis met Evelien. Na het invullen van de nodige formulieren, het lange wachten, het globale onderzoek, het nog eens wachten, het bezoek aan het labo en dan nog eens wachten konden we eindelijk op consultatie gaan en stelde dokter Gai ons gerust met de resultaten van het onderzoek. Gelukkige verjaardag meter! Vrijdag 27/04 Een halve dag lesgeven kan echt eens deugd doen. Na school trokken we dan ook met Kumba, Ansu, Ebrahima en Aisa naar het strand om er te genieten van het mooie weer. De kinderen wonen niet ver van de zee, maar toch is het nog maar de tweede keer dat zij hier komen. Zij mogen immers van de politie niet alleen naar het strand, alleen als er een volwassen bij is. 's Avonds van een lekkere kaaskroket genoten in Senegambia, maar we werden gestoord door een massa voorbij vlammende auto's met loeiende sirenes. Meneer de president was daar en dan moet iedereen zo snel mogelijk van de baan. Is er naast de baan een sloot of rivier, dan moet je daar maar inrijden én snel! Want wachten staat niet in zijn woordenboek. Als laatste in de rij auto's kwam de ambulance om eventuele schade te blussen. Op onze terugweg zagen we enkele auto's in de prak gereden, taxi's die niet snel genoeg van de baan war.en geraakt. Allemaal voor Mr President Gelukkige verjaardag Ellen! Ik mis je :)! Donderdag 26/04 We hebben dinsdag en donderdag geselecteerd om computerclass te geven aan de kinderen van the orange class. Dus vandaag herhaling van de computerles van voor de vakantie. De kinderen vinden het echt fascinerend om met een computer te werken en dat geeft je als leerkracht echt voldoening. Samen met Jojo (de secretaresse) en Suwaibatou (de coördinator), die wij opleiden tot computerjuffen, gaven we de klas les en werkten aan de opmaak van een tekst. Het is heel grappig om de kinderen bezig te zien. Als je op je rechtermuisknop klikt verschijnt er een kadertje. Ik vind het heel normaal als zoiets per ongeluk gebeurt. Maar als mijn groepje het voorhad schoten ze in paniek en was het meteen van 'teacher Jana teacher Jana, come and help us!! The computer is acting crazy!'. Gelukkige verjaardag Jasper!! Woensdag 25/04 Vandaag ging het al wat beter in de klas. De kinderen geraken het gewoon in groep te zitten en het groupsleader zijn vinden ze nog steeds de moeite waard om af te wachten. Evelien en ik werkten op onze vrije momenten nog aan de duizenden kaartjes van de Phonictraining, want anders blijft dat werk ook liggen. Aminata zorgde 's avonds voor een lekkere Chicken Domoda die we dan op z'n afrikaans opaten. Wel handig, want met handen eten betekent geen afwas. Iets voor thuis mama? Dinsdag 24/04 Vandaag was een herhalingsaflevering van gisteren. Wat je ook zegt, luisteren doen ze als teacher John in de klas zit. En dan stal je je activitytable nog geen twee minuten uit, en gaat er al iemand op zitten. Maar dan denk je: Oké het zijn kinderen en ze hebben hun speelsheid nodig. 's Avonds zochten we wat ontspanning in het koken van een heerlijke maaltijd. Maandag 23/04 En dan eindelijk terug voor de klas staan! De kinderen zijn fier op hun nieuwe klas en vinden het geweldig dat ze in groep mogen zitten. Elke dag duiden we een groupleader aan, en ze zitten al te popelen tot wanneer het hun beurt is om het kaartje van groupleader rond hun nek te hangen. Toch is het nog wat zoeken naar hoe we de kinderen stil kunnen krijgen, want zelf met twee krijgen we de klas niet stil. Als teacher John aanwezig is kan je een speld horen vallen, maar owee als hij naar buiten gaat. Vandaag waren ze ook constant aan het vechten, en vreemd genoeg was iedereen op de speelplaats ook bezig. Ik snapte er niets van. Maar tijdens dde lunch met de leerkrachten viel mijn dalasi. Het enige onderwerp waarover werd gepraat tijdens de lunch was het worsteltoernooi van twee bekende senegalezen. Heel Gambia is in de ban van het worstelen en vorig weekend speelde er zich een belangrijke match af. En ik maar roepen dat ze moesten stoppen met vechten, terwijl ze eigenlijk hun idool naspeelden. Zondag 22/04 De Phonicstraining vertelde ons dat werken met een activitytable (Tafel vol activiteiten ivm de leerstof uit Phonics, Engels, Wiskunde en andere lessen) helpt om de motivatie van de leerlingen op te krikken. Daarom zijn we er meteen ingevlogen en bedachten en maakten we een hoop activities in twee niveau's. Werk werk werk, dat door de kinderen op een paar minuutjes is gespeeld. Ja, we hebben het er voorover! Deze keer niet vergeten ons paspoort te verlengen, zodat we hier nog steeds legaal verblijven. En dan hop naar het zwembad, waar we van badou de groetjes moesten doen aan LOEK! Dus bij deze, papa je hebt de groetjes :). Van het zwemmen naar het shoppen voor boodschappen en mooie stofjes en dan veel te veel scampi's eten, met als gevolg met buikpijn in ons bed liggen. Zaterdag 21/04 Derde sessie van de Phonicstraining. In de voormiddag terug even concentreren en in de namiddag het knip en plak werk van gisteren verder zetten. Maar we zijn nog niet half zo ver. Hoe kan het ook als hun motor hier in eerste versnelling staat :). 's Avonds vertrokken Kristien en Pat terug naar België. Met een zelfgemaakt afscheidskaartje als lectuur op het vliegtuig zeiden we tot ziens! Nogmaals bedankt voor alles Kristien en Pat! Vrijdag 20/04 Vandaag zetten we de Phonicstraining voort. (In Afrikaans tempo weliswaar). Het laatste puntje op het programma was het maken (snijden, knippen, plakken en nog eens snijden) van duizenden Phonicskaartjes. Bezigheidstherapie voor een dikke twee uur. Gelukkig was teacher Mohammed er die af en toe eens een mopje in de groep smeet. Maar de Gambiaans humor moet ik toch nog leren snappen. Donderdag 19/04 Het leven zoals het is: Phonics Training. Vandaag begonnen we aan een reeks van 5 sessies waar het leerkrachtenteam het aanbrengen van 'Phonics' in de klas op een juiste manier wordt aangeleerd. Een heel interessante curcus, én op hoog niveau. Als ik mijn notities van de training naast deze van de Hub leg zie ik veel gelijkenissen.. Ik ben er zeker van dat dit een goede invloed brengt op het lesgeven van alle leerkrachten en je meteen vooruitgang boekt bij de kinderen als je deze methode toepast. Er mogen dan veel gelijkenissen zijn in de theorie, maar wat wij op een uurtje zien, zien ze hier op één dag. Het duurde verschrikkelijk lang, maar met the lion group (Suwaibatou, Mohamed, Haddi en ik) werd alles een pak leuker. Woensdag 18/04 Het zou wat raar zijn om de school op een woensdag te laten beginnen en dan donderdag en vrijdag weer geen les te hebben. Dus moesten we ook vandaag geen les geven. Maar als je denkt even uit te rusten, staat de HUB voor de deur met die hele lijst opdrachten. Stil zitten hebben we dus niet gedaan. In de namiddag organiseerde we in de school een heropeningsceremonie van het vernieuwde gebouw. Een superleuk feest. En om helemaal into Africa te zijn trokken we dan ook een toepasselijk tenutje aan. Hoe ze hier met enkele drums, en leuke liedjes de hele school kunnen doen dansen, een machtig gevoel! Gelukkig verjaardag Pascal! Dinsdag 17/04 En dan zetten we nu het werk voort van gisteren met het volledige leerkrachtenteam. Het ging allemaal veel sneller, en met de juiste coördinatie maakten we van een vuilnisbelt een echt kinderpaleis. Een school waar ze fier op mogen zijn. De laatste loodjes wegen het zwaarst, en die laten ze dan ook aan ons over. 'Wat niet tot mijn klas behoort, moet ik niet opruimen' denken ze hier. En dan kwam de kers op de taart. De store, die wij enkele weken geleden hadden opgeruimd, ligt nu vol met gerief dat de klassen niet meer nodig hebben. Die Gambianen toch, het zijn pracht van mensen, maar ik zal ze denk ik nooit begrijpen. Maandag 16/04 Vroeg opgestaan om een meeting bij te wonen waar alle leerkrachten van over heel Gambia zijn uitgenodigd. Officieel begon het om negen uur, in realiteit een uur en half later. Omdat er toen nog steeds volk bleef toekwamen en er niet echt schot in de zaak kwam zijn we dan maar terug vertrokken. Er stond ons in the swallow immers nog veel werk te wachten. De renovatiewerken van de klassen zijn gedaan en de school is toe aan een grondige opkuisbeurt. En omdat we weten hoe de leerkrachten hier iets opruimen besloten wij al een dagje eerder te komen. Met als verrassing een opgeruimd meetinglokaal met nieuwe stoelen die wij met een deeltje van ons muffingeld sponsorden. Zondag 15/04 Back to reality! Evelien en ik bekeken eens onze opdrachten voor de Hub die op ons lagen te wachten. Een lang lijstje, waar we dan maar meteen aan begonnen. Afgewisseld met wat luieren natuurlijk. Gelukkige verjaardag Pat! Zaterdag 14/04 Vandaag vertrok de familie van Evelien terug naar het koude België, en gast of niet, wij bleven nog eventjes aan het zwembad van het hotel liggen. 's Avonds organiseerde Pat en Kristien de boardmeeting in de Kadjendo en hielpen wij Aminata met een lekker verjaardagsmaal voor Pat. Op het menu: Chicken Yassa.

Vrijdag 13/04
Omdat op het programma enkele ‘versiersels ophangen’ stond, kon ik met enkele kinderen mijn eigen zinnetje doen. Ik wou met hen nadenken over de verschillende types discriminatie en voor elk type een symbool zoeken, tekenen en schilderen. Omdat mijn ervaring mij vertelt dat de kinderen het gewoon zijn van alles te kopiëren en hun inspiratie vaak zoek is, besloot ik op voorhand voor elk type discrimatie al een symbool te zoeken. Niets was minder waar, de kinderen schilderden dan uiteindelijk de tekeningen die ik eergisteren had bedacht.
De ouders van Evelien werden op school uitgenodigd om de laptops te overhandigen, met bijbehorende liedjes en dans. Daarvoor waren dus die papieren figuurtjes J. Nadien volgde de presentatie van alle groepen, er waren hele mooie resultaten bij!

Donderdag 12/04
De twee gelukkigen die gisteren mochten schilderen, mochten vandaag hun werk verder zetten. De rest mocht vandaag de school versieren omdat er morgen sponsors op bezoek kwamen. En met versieren bedoel ik figuurtjes uit papiertjes knippen. Maar hoe verdeel je vier scharen onder zeventien kinderen? En dan weten dat er zoveel verf in the store ligt te liggen. Als je dan iets anders voorstelt is hun idee toch nog een tikkeltje beter dan het mijne.
’s Avonds nodigde Suwebatou, de coördinatrice van de school, ons uit om chicken Domoda te eten. Majmmie!
Woensdag 11/04
Vandaag zouden we dan eindelijk beginnen schilderen. Ons doel: een stukje muur van de school beschilderen met een tekening omtrent discriminatie in de school. In België zou het er zo aan toe gaan: Brainstormen met de kinderen wat we zouden tekenen, schetsen, enkele voorbeelden uitwerken, en samen beginnen schilderen. In Gambia doen ze het zo: De leerkrachten schilderen de achtergrond wit, beslissen wat getekend wordt zonder de kinderen erbij te betrekken, tekenen het allemaal zelf, en laten enkel de twee oudste kinderen van de groep schilderen. Omdat de rest het zogezegd niet kan. Hoe weet je dat als je ze de kans niet laat? Wat doen die kinderen dan? Zitten en kijken. Ik vond dat maar niets en haalde de chiroleidster in mij naar boven. De tijd die restte speelde we spelletjes om toch iets aan deze kampdag te hebben.
Thuisgekomen brainstormde ik, wat ik de volgende twee dagen met die kinderen kon doen. Ze zitten in de artgroup en mogen niet eens een penseel vastnemen. Met iedereen, maar niet met mij!

Dinsdag 10/04
Tweede dag kamp en al ietsje meer kinderen. Op ons programma stond ‘debatteren’ over discriminatie. Maar ik denk dat ik de leerkrachten hier een andere woordenboek moet kopen want debatteren is niet gelijk aan ‘als leerkracht een monoloog houden’. De kinderen hun taak? Ja-knikken en herhalen. Als ik dan even mocht herhalen en ze zelf aan het woord liet kwam er enkel net hetzelfde uit als wat de leerkracht juist had gezegd.
Gelukkige verjaardag Laura!! Ik kijk er naar uit om je terug te zien, en al jouw verhalen te horen!

Maandag 09/04
Vandaag eerste dag Mboolookamp, thema ‘Discriminatie’. Het is een kamp dat de school organiseert om de kinderen tijdens de vakantie van de straat te houden. Het kamp geldt ook voor kinderen die niet naar school gaan of in een andere school zitten. Ik had dus massa’s veel kinderen verwacht. Maar hoe kan je kinderen verwachten als je geen reclame maakt? Er waren ongeveer 40 kinderen. Daarom werden die het eerste halfuur, dat uitdraaide op een uur, op pad gestuurd om kinderen van the swallow en anderen te ronselen. Ik snapte het eerst niet, maar hé, it’s the gambian way. Na een uurtje waren er ongeveer zeven kinderen bijgekomen. De tijd die nog restte, voor de presentatie was een klein uurtje. Samen met twee andere leerkrachten van de school begeleidde ik de artgroup. We praatten over discriminatie, en praten is het enige wat we deden, ook al zitten we in de artgroup. Logisch toch? Onze presentatie stelde dan ook niet zo heel veel voor.

Zondag 08/04
Dezemorgen bracht Aminata me naar het kamp van the boyscouts, waar haar dochter en zoontje enkele dagen verbleven. Voor mij was het eens leuk om te zien, maar zij voelden zich eerder vereerd. Omdat er een ‘toubab’ (= blanke) kwam kijken zongen ze het ene liedje na het andere.

Periode 31/03 – 07/04
Na ze 5 weken te moeten missen, kwamen ze dan eindelijk toe. Evelien en ik stonden onze familie al op te wachten aan het hotel als ze de bus uitstapten. Van dag 1 tot dag 8 hebben we uitstapjes gedaan, veeeeele marktjes afgelopen, havens bezocht en ook vele Gambianen van ons afgeschud.
Het begon zondag met de krokodillenpoel in Bakau, en nadien het bijbehorende marktje en haven, waar je heerlijke visgeuren kon opsnuiven.
Maandag van Denton Bridge (Banjul) naar Lamin Lodge (Serrekunda), een gezellige boodtrip tussen de mangrooves, dat eindigde aan een visrestaurantje met een oesterfabriekje in zijn achtertuin. Vandaar moesten we een eindje stappen om terug de bewoonde wereld te zien en een vriendelijke mama, met kindje op de rug, leidde ons de weg. Ze nodigde ons uit om in haar compound even uit te rusten. Ballonnen en fluitjes leidde tot grote vreugde bij de kinderen in haar compound! Aangekomen in Serrekunda ook de markt bezocht. Het vlees- en vis gedeelte hebben we express overgeslaan.
Dinsdag een boswandeling in Makasutu, waar de 98-jarige marabout, die ons een juju (soort geluksbrenger) inwijdde, door het een paar keer onder zijn benen te zwieren, zodat we een lang en gezond leven zouden lijden. Owee als er nu iets voorvalt J. Na de wandeling, weer een gezellig boottripje, maar omdat het tij te laag was konden we niet de hele trip varen en moesten we halverwege terugkeren.
’s Avonds werden we uitgenodigd door teacher Maryama (de directrice van kleuterschool Nyodema) en mochten we met z’n allen genieten van een Afrikaanse schotel, die er verrassend Europees uitzag. Maar Europese maaltijden kan je ook met de hand eten J. Het smaakte heerlijk!
Woensdag een hele trip voor de boeg! Van de snakefarm in Gunjur, waar Veerle, papa en Tante Anita met gemak (of niet?) een slang in de nek namen, naar Kartong, waar we na een boottripje enkele minuutjes in Senegal konden vertoeven. Dan op naar Sanyang voor een portie vis, op verschillende wijze klaargemaakt en als laatste nog maar eens een haventje in Tanji waar honderden mensen druk bezig waren met de vis vangen, uitladen, drogen, koel houden, vervoeren of gewoon klaargemaakt opeten. Geef mij maar dat laatste!
Donderdag begonnen we de dag met een bezoekje aan, je kan het al raden, een markt. Maar niet zomaar een markt, het was de craftmarket (houtsnijmarkt) van Brikama. Uiteraard met de bijbehorende verkopers die je de hand willen schudden om je zo in hun kraampje te trekken.
’s Avonds namen we, na een lekkere maaltijd samen, afscheid van de kleutermeisjes. Ik ga jullie missen!
Vrijdag was ingepland om de hoofdstad Banjul te bezoeken. Onze chauffeur bracht ons voor de verandering naar een marktje. Uiteraard! Geen trip zonder een markt te bezoeken. Nadien bekeken we Banjul vanuit de hoogte, op een brug waar sinds enkele weken terug enkel de president mocht onder rijden. Waarom? Geen idee! Maar die brug gaf ons een mooi uitzicht op de hele hoofdstad.
Verder gereisd naar Senegambia, waar we het Monkeypark bezochten en de aapjes zo nootjes uit je handen kwamen halen. En nadien, je gelooft het nooit, bezochten we het marktje van Senegambia.
En dan kwam zaterdag. Back to reality. Het was leuk jullie op bezoek te hebben mama, papa, Veerle, Charlotte en tante Anita!
Zaterdag 31/03
Vandaag de laatste dag met Bieke en Greet, twee studenten uit Gent. Ik ga jullie missen! Om het afscheid te vieren zijn we met z’n allen naar het strand geweest en nadien met het hele leerkrachtenteam gedineerd.
’s Avonds begon een ander hoofdstuk in mijn Gambiabelevenis.
Vrijdag 30/03
We nodigden alle leerkrachten uit om bij ons Belgische pannenkoeken te komen eten. En moesten op de moment zelf nog ingrediënten gaan halen om een volgende lading te maken. Ze hadden duidelijk succes!

Donderdag 29/03
Vandaag hebben we met alle studenten the store (het materiaalkot van de school) opgeruimd want het was broodnodig. Zoveel bruikbaar materiaal dat daar gewoon ligt te liggen!
Woensdag 28/03
Picca Nursery School bezocht. Een heel leuk, en net schooltje, ook opgericht door belgen.
In de namiddag het marktje van Senegambia bezocht, en met wat ergernissen buiten gelopen. De mensen zijn zo opdringerig en willen absoluut dat je bij hen iets kocht ook al zagen ze je de voorgaande verkoper (die juist hetzelfde verkoopt) net hebt afgewezen.
Dinsdag 27/03
Omdat vandaag de laatste schooldag was voor de vakantie, was het maar een halve dag. We organiseerden samen een groot spel voor de hele school. Ze moesten zeven sterren verdienen door zeven opdrachten te vervullen. Er waren mooie resultaten bij waarronder: sta met de hele school in de vorm van een zwaluw. Een beetje een chirokampgevoel!
's Avonds met acht kinderen van the orange class gemarched (in de regen!!) naar 'Franco Alliance', waar de rest van de klas een toneelstukje opvoerde. Hiervan probeer ik ook nog een filmpje op te zetten.
Maandag 26/03
Een hectische dag in the yellow class, omdat onze mentor op bijscholing was. Omdat de testweek eropzit, speelden de andere kinderen van de school buiten. Vraag dan maar eens aan een klas van achttien kinderen van 7 of 8 jaar om hen te concentreren. Enkel met een verhaal kregen we ze stil.
Zondag 25/03
Op bezoek bij Aminata, onze kokkin. Ze leeft in een erg gezellige compound, met haar twee kindjes.
Nadien ons paspoort gaan verlengen. Maar als je denkt dat je daar op vijf minuutjes van af bent, heb je het goed mis. Gambia Experience all over again.
Zaterdag 24/03
De boekenwinkel 'Timboektoe' bezocht en nadien doorgereden naar het dorpje Bakau om er een marktje te bezoeken.
's Avonds mochten we op uitnodiging gaan eten bij andere Belgische studenten, die in een dorpje verder dan ons in een kleuterschooltje lesgeven. Aan de conversaties merk je dat er veel gelijkenissen zijn tussen onze scholen op vlak van orde en organisatie.
Vrijdag 23/03
Vandaag hebben Evelien en ik zelf een test gegeven aan de kinderen. Het was op niveau van de klas, maar omdat een kopiëermachine op school nog onbestaand is, moeten de kinderen alles overschrijven van het bord. Natuurlijk heb je dan snelle en trage schrijvers, en zo ontstaat chaos in de klas!
In de namiddag was het parentmeeting. Afspraak om 4uur, echt gestart om tien na 5. Omdat vele ouders de Engelse taal niet goed beheersen werd alles in Wolof, de lokale taal uitgelegd. Wij zaten er dan ook maar bij voor Piet Snot.
Donderdag 22/03
Vandaag wat geëxperimenteerd met leesboeken. Ze liggen in de school maar worden bijna nooit gebruikt. Kinderen zijn zo gefascineerd door verhalen en hun prenten en het voorleesmoment is het stilste moment van de dag.
Woensdag 21/03
Vandaag hebben we een soort leerlingvolgsysteem opgezet voor de kinderen van onze klas. Zo kunnen we deftig opvolgen wie waar staat in zijn leesproces, en kunnen we oefeningen op maat voorzien.
Deze week verblijft er een mongooltje, Assa, logeren in de Kadjendo. Een schat van een meisje.
Dinsdag 20/03
Terug in de yellow class. Er komt eindelijk wat een band met de kinderen, ik begin hun namen wat te kennen. Er zitten dan ook vier Fatoumatas en drie Ebrimas in de klas. Een leuk klasje!
Maandag 19/03
Gelukkige verjaardag Evelien!! Met de nodige versiering en een lekker verjaardagmaal maakten we er een leuke dag van.
Zondag 18/03
Op bezoek bij Suwebatou, de coördinator van de school. Een echte Afrikaanse namiddag beleefd. Lekker gegeten uit een grote schotel, henna op de huid, gezellige babbel,...
Zaterdag 17/03
Meegemarched met de kleuters van Nyodema en een paar van the Swallow voor het feest dat gisteren al begon. We waren weer veel te vroeg zoals altijd. 's Avonds was dan the big party met een Gambiaans life-bandje.
Vrijdag 16/03
Na een half dagje lesgeven doet een plonsje in het zwembad niet zo ver van hier echt wel deugd.
's Avonds vierde het schooltje Nyodema hun 25jarig bestaan. Vandaag was eerder het formele gedeelte en volgde de ene speech na de andere.
Donderdag 15/03
Terug lesgegeven in the green class. Met een spelletje BINGO worden ze echt hilarisch gek. Ik hoop dit filmpje er ook eens op te zetten.
Na de school met kokkin Maryama naar een naamgevingsfeest geweest. Het is een soort geboortefeest , waar vrienden en familie, (en ook wij, vreemden, of ja, blanken) uitgenodigd worden. De baby wordt van de ene in de andere schoot geworpen, alsof het nieuwste speelgoedje is.
Ik heb ook de kans gekregen om een baby op mijn rug te dragen. Leuke ervaring!
Woensdag 14/03
Omdat de teacher van the green class up naar een soort bijscholing was mochten Evelien en ik zijn lessen overnemen voor de hele dag. Deze klas (een jaar ouder dan onze klas) kan wel al lezen en elke les gaat hier veel vlotter. Dit motiveert me nog meer om de kinderen van mijn klas te leren lezen.
Dinsdag 13/03
En dan EINDELIJK onze eerste lesdag. Het viel bijzonder goed mee. We staan dan ook met twee voor een klas van achttien kinderen, en we moeten de lessen English en Phonics geven. Ook al vind ik dat de lessen English wat nutteloos zijn omdat de kinderen nog niet kunnen lezen. Dan zou je beter geen tijd verliezen met die lessen en de kinderen leren hoe ze moeten lezen.
's Avonds bezorgde een megakakkerlak ons nog wat sensatie. Jeej!
Maandag 12/03
Vanmorgen hebben we met z'n allen op school afscheid genomen van de studenten van Torhout. Het was tegelijk ook Common Welth, dus onze eerste officiële lesgeefdag, ging voorbij zonder les te geven. Tot 13uur was het speeltijd, dansen, liedjes zingen,...
Zondag 11/03
Mangrooves here we come! Vandaag heb ik voor de eerste keer een echt mooi stukje natuur gezien. De wandeling ernaar toe, het varen in het bootje, een onbeschrijflijke en onvergetelijke ervaring. Het was net of je even alleen op de wereld zat. Een stukje Africa zonder toeterende bustaxi's, opdringerige bumpsters, of kleine kinderen die 'tubab' naar je toeriepen. Omdat het weer meeviel namen we met z'n allen een duikje in de rivier.
We bezochten er een dorpje met een oester'fabriekje'. En om beleefd te zijn proef je er natuurlijk eentje, maar 't smaakt gelijk een mossel.
Terug aangekomen met de boot overkwam ons iets dat maar heel zelden gebeurt. Het laatste stuk waar we enkele uren geleden over wandelden stond nu volledig onder water. Onze terugtocht begon op blote voeten, met water tot aan onze knieën, zoekend naar een plekje om onze voeten niet op een krab te zetten.

Zaterdag 10/03
MARCHING DAY! Een evenement waarop 200 kleuterscholen van Gambia zich verzamelen om te marchen voor de president van Gambia. En bij president van Gambia moet je je een kleuter voorstellen in een Presidentkostuumpje, waar iedereen 4 uur op staat te wachten in de brandende hitte. Als de elekriciteit meezit probeer ik er het filmpje op te zetten.
Terug thuis had Aminata Gambiaanse pannekoeken gebakken. Mjammie! Receptje om te onthouden.
(Gelukkige verjaardag Veerle!)
Vrijdag 09/03
Vrijdag eindigt de school al om twaalf uur. In de namiddag met Kumba en Ansu, de kinderen van Aminata onze kokkin, naar zee geweest. Een rustdagje, na die drukke week.
Donderdag 08/03
Plots meegegaan met the blue class (derde kleuterklas) op uitstap naar de zee. ZOT! 40 kleuters die op een afgebakend terrein moesten spelen, 5 meter van de zee. Sommigen hadden de zee nog nooit gezien. Het was echt onmogelijk om ze in dat vierkant te houden. Nadien mochten ze per twee met een teacher eventjes met hun voetjes in de zee spartelen en dan weer terug achter de lijn gaan spelen. Another Gambia experience.
Woensdag 07/03
Vandaag geobserveerd in 'the orange class' (vijfde en zesde leerjaar). Ik verschoot me ervan hoe sterk het zesde leerjaar is. Het was een wiskundeles over de oppervlakteberekening van een vierkant in een cirkel. Pfioew! Om eerlijk te zijn wist ik het antwoord zelf niet.
In de namiddag hielpen we met the study class van the yellow class. Ik nam de drie zwakste leerling apart om te oefenen om de phonis en het blenden van de woorden. Maar zelfs met drie was te veel. De kinderen hebben echgt individuele hulp nodig om te leren lezen want de niveaus zijn zo verschillend.
Dinsdag 06/03
Geobserveerd in 'the green class up' (tweede leerjaar). Maar veel observeren hebben we niet gedaan want plots werd de hele school naar buiten geroepen om afscheid te nemen van een sponsor, Herman. Er werd gezongen en voluit gedanst om hem te bedanken. Het was een onbeschrijflijk moment, het was de eerste keer dat we de hele school zo uitbundig bezig zagen.
Ik leerde er ook een liedje 'Boulmalaal Boulmadjegge'. Het is een liedje (met dansje) dat de meisjes brengen aan de jongens met de boodschap: blijf van me af, raak me niet aan. Ik probeerde mee te dansen, maar die Afrikaanse danstechnieken heb ik voorlopig nog niet in me.
In de namiddag bezochten we Kimberly, een andere studente, die de kans kreeg om les te geven over de verengelste methode van 'veilig leren lezen' in the college in Brikama. In tegenstelling tot bij ons zit het klaslokaal vol studenten van 30 jaar of ouder.
Na de college een bezoekje aan de craftmarket in Brikama. Allemaal shopjes op een rij waar ze bijna allemaal hetzelfde verkopen. Je gaat van het ene winkeltje naar het andere en nog voor dat je aankomt vragen ze al naar je naam, terwijl ze je een hand toereiken en trekken ze zo hun shop binnen.
's Avonds onze eerste salamanderjacht in de slaapkamer van de kleutermeisjes. Spannende bedoening, maar weer een Gambia experience die je niet mag missen.
Maandag 05/03
Voor het eerst geobserveerd in de klas waar we binnen een week zelf mogen lesgeven. Mijn eerste indruk? Oh oow! Hoe begin ik hier nu aan. De kinderen zien in een lesuur engels wat wij zouden zien op een kwartiertje. Ze blijven alles herhalen en herhalen, terwijl meer dan de helft van d.e klas nog niet eens kan lezen. Hopelijk kunnen we hier wat verandering in brengen.
Na het observeren werden we plots gevraagd les te geven in 'the green class down' (derde en vierde leerjaar) omdat de teachers opeens beslisten een vergadering te houden. Een uitdaging die ik met plezier aannam. We moesten 'gewoon' even lesgeven over phonics terwijl we er totaal geen ervaring mee hadden. Al bij al viel het echt goed mee. Ik kan niet wachten tot ik zelf voor een klasje sta.
Zondag 04/03
Vroeg opgestaan om naar de mis te gaan in Bakau. Zo levendig en vol muziek! Echt leuk om eens te zien. Het koor speelde zelfs verder nadat de mis afliep zodat wij het konden filmen.
Om helemaal into Africastyle te leven wasten we vandaag voor de eerste keer zelf onze kleren. Leuk om eens te doen, maar nu nog volhouden het elke week te doen.

Zaterdag 03/03
We zijn hier nu AL een week, het gaat hier bijzonder snel. Dezemorgen zijn we vroeg opgestaan om James Island te gaan bezoeken. Een klein stukje Gambia met een rijke geschiedenis. We trokken er met een soort visserbootje naar toe. De gids vertelde ons over de gruwelijke slavenhandel die er zovele jaren geleden afspeelde. Een mooi stukje cultuur, waar we wel drie uur voor hebben gereisd (taxi, bustaxi, ferry, bustaxi), en dan nog eens drie uur terug. Dat was een ander stukje cultuur!
's Avonds iets eten in Senegambia, de toeristenstreek van Gambia. In de eettent zaten we tussen blanken, het leek net of we even terug in België zaten.

Vrijdag 02/03
Evelien en ik zijn eens gaan kijken wat we met de mediaclass kunnen doen. Wij houden ons bezig met een project rond het werken met de computers. Ik hoop dat we er iets leuk kunnen van maken.
Op de middag hebben we djembéles gevolgd. Mijn handen doen er nog zeer van!

Donderdag 01/03
Vandaag met de organisatie Africaada meegeweest naar een schooltje in het binnenland. Het is een organisatie dat zorgt voor de tandhygiëne van de kinderen. Een stagiaire van de tandarts bekeek de kinderen eerst eens vluchtig en enkel diegenen die er het ergst aan toe waren werden behandeld. En met 'behandeld' wil ik zeggen 'tand uitgetrokken met zeer weinig verdoving'. Ik hield de kinderen hun hand vast en zei dat ze hard in mijn hand mochten knijpen als ze pijn hadden. Mijn handen hebben afgezien, maar de kinderen nog veel meer, ze verkrampten echt van de pijn. Zo erg om te zien.
In de namiddag leerden we de teachers van de Swallow zwemmen in een zwembadje in de buurt. Zo grappig! Ze zijn het water niet gewoon (wel raar, want het is hier superwarm!!). We speelden met hen een potje tienbal in het water, maar als de bal in het diepe water vloog zwommen enkel wij erachter.

Woensdag 29/02
Deze morgen met Maryama, de kokkin van de school, naar de markt geweest. Heerlijke geuren van groenten en fruiten worden overwelmd met de rotte geur van vis en vlees. Een doolhof van kraampjes en winkeltjes door elkaar. Onbeschrijflijk eigenlijk. Zelf foto's zeggen niet genoeg.
In de namiddag zijn we met z'n allen naar de voetbalmatch Gambia – Algerije gaan kijken. Het was een gedrum om de kaarten te bemachtigen en dan waren we het stadion nog niet eens binnen.Een massa Gambianen kwamen naar het stadion om de match bij te wonen, en het stadion was nog te klein. Ik probeer het filmpje hiervan nog te uploaden!

Dinsdag 28/02
Voor het eerst gaan observeren in 'the blue class' (derde kleuterklas). Chaos alom! Maar ik zou de klas ook niet kunnen in toom houden. Dertig kindjes, als het er niet meer zijn, worden op tien schoolbanken gepropt en krijgen les over de cijfers en de letters van het alfabet. Met een leuk liedje leren ze de letters memoriseren.

Maandag 27/02
's Morgens bezoeken we voor het eerst het schooltje. Een fantastisch mooi gebouw, schildertekening op de muur, leerkrachten zijn heel spontaan,... Ik zie het meteen zitten om hier les te komen geven.
We mogen elke klas eens binnenwandelen, zomaar terwijl de les bezig is. We stellen ons voor aan de leerkrachten en de klas. De hele klas staat recht en zegt in koor iets van 'Goodmoring', of toch iets dat er op lijkt.
Ik krijg ook mijn Gambiaanse naam: Saffi a.k.a. Jana.

Zondag 26/02
Evelien en ik verkennen de buurt, een wandeling naar het strand . 'Nice to be nice','Gambia, the smiling coast of Africa' en 'The more you smile, the more cocobrown your skin gets' zijn drie zinnen die ik wel twintig keer hoor vandaag. Jonge gasten spreken ons aan en stappen met ons mee, terwijl ze op elke mogelijke manier zeggen dat Gambianen vrienden van iedereen zijn. Maar met de vriendelijke vraag van 'We'd like to walk alone now, oké?.' laten ze ons wel met rust.
's Avonds zijn we met de hele studentenklik gaan eten in een Gambiaans restaurantje. Wat konden we krijgen? Frieten, barbeque, cola, sprite,... Met een vleugje reggeamuziek op de achtergrond (dat veel te luid stond om achtergrondmuziek te zijn) maken we er een leuke avond van.
Voor de terugrit naar huis mochten we meerijden met de baas van het restaurant. Met z'n achten vanachter in de auto! Het kan hier allemaal.

Zaterdag 25/02
VIP-treatment op het vliegtuig omdat we een van de stewardessen kenden. Glaasje champagne, doosje pralines en een toiletzakje. De reis begint goed!
Na zes uur vliegen landen we eindelijk in Banjul, hoofdstad van Gambia. Jeansbroek aanhouden was een slecht idee.Ik zweet me te pletter eenmaal ik uitstap. Het avontuur begint al in de taxi. Kristien en Pat komen ons ophalen en met z'n vieren rijden we met de taxi naar ons guesthouse. Valiezen op onze schoot, met drie op de kleine achterbank. Een gezellig en vooral warm ritje van twintig minuten.
Mijn eerste indruk toen ik ons guesthouse zag: 'Wauw!' Een gezellig huis, mooie tekeningen op de muur, onze slaapkamer is ook op en top. Zo mooi had ik het niet verwacht.
Het is eerst even wennen aan de drukte en de verhalen van de andere studenten en ik ben blij als ik eindelijk in mijn bed kan liggen.

Samen met Evelien ga ik dit formidabele avontuur tegemoet!
Woehoew, ik heb er al zin in!!